Nieuw reisplan 2010

De kogel is door de kerk

Koos & Koos gaan in 2010 ook weer een adventure trip maken

meer info gaat snel volgen, maar enkele hoogte punten

- Polar bears

- Grizzly bears

- Whales & Orcas

kijk op deze site voor ons nieuwe reisplan: http://wemogenweerkoos.reismee.nl/

Dag 15

Dag 15.

Vandaag onze laatste dag in Canada, we hebben vanmorgen nog een walvistrip geboekt in de hoop nog wat mooie foto's te kunnen maken.

We vliegen pas om half tien in de avond en hebben geen zin in een suffe afwachtende dag. Om tien uur melden we ons bij de organisatie voor de walvistrip waar we om elf uur het water mee op gaan. Als we om elf uur aan boord gaan blijkt het een flinke boot te zijn voor twintig man, iets minder gezellig dus als de zodiac van Eugene. We hebben gelukkig eindelijk een dag zonnig weer en we hebben er dus in.

De trip duurt tussen de drie en vijf uur afhankelijk waar de walvissen of orka's zich bevinden Na drie uur gevaren en gezocht te hebben zien we nog steeds niks en begint de kapitein aan de toch terug. Als we bijna bij de haven van Vancouver zijn zien we nog wat zeehonden zonnen op de houtopslag naast de haven van Vancouver. De kapitein krijgt een oproep van zijn collegaschip dat er op twintig minuten varen orka's gezien zijn en besluit hier toch nog heen te varen. Als we er zijn vinden we ze na tien minuten zoeken en zien we een prachtige groep orka's met twee kleintjes erbij, totaal zijn het er ongeveer vijftien. We kijken onze ogen uit en maken honderden foto's en besluiten dat dit het perfecte einde van onze vakantie is. Na een half uur besluit de kapitein dat het voldoende is en komen we na een tocht van zes uur aan in de haven. We rijden naar het vliegveld en leveren onze huurauto in bij Hertz.

Dag 14

Dag 14.

Deze dag verkennen we Vancouver, we rijden met de auto naar Stanley park wat midden in Vancouver ligt en waar je met de auto ongeveer in een uur omheen kan rijden. Volgens Arjan zitten er heel veel wasberen en hier gaan we naar op zoek.

Na een half uurtje gaan we iets eten in een restaurantje en vraagt John de serveerster waar alle wasberen gebleven zijn, ze zegt dat er honderden rond moeten lopen en dat je er normaal helemaal gek van wordt. Langzaam geloven we zelf dat we gek worden want na een half uur hebben nog steeds geen wasberen gezien.

We besluiten dat de wasberen in hun sop gaar kunnen koken en gaan de stad te voet verkennen. We kijken wat rond en lopen langs vele winkels. We bezoeken een Wallmart waar we allebei een nieuwe koffer kopen voor onze nieuwe kleren.

Aansluitend drinken we nog een paar biertjes in een grote Irish pub naast ons hotel. Natuurlijk gaan we die avond in hetzelfde restaurant eten als de dag ervoor en we zijn blij als we zien dat ze de bedrijfskleding nog niet gewijzigd hebben. Na een paar biertjes vertrekken we naar de kamer en pakken de twee koffers per persoon in.

Dag 13

Dag 13.

Om negen uur zetten we koers naar Amerika om een uurtje over de grens te gaan Outlet shoppen en we gaan ook naar de schietbaan, in Amerika kan alles. Als we na een half uurtje bij de grens komen moeten we de auto uit om wat papierwerk te verrichten voor de wederom niet al te vriendelijke grensbewakers. Dit keer hebben we alleen met de Amerikaanse te maken en krijgen we nu apart beide een verhoor, we ronden het met glans af en mogen de States in.

Na een uurtje karren vinden we de schietbaan welke we op internet gevonden hebben. Na een rondje ons ogen uitgekeken te hebben in de winkel waar voor minstens twee legers wapens en munitie te koop is lopen we naar de schietbanen.

We melden ons bij de man achter de balie en na twee handtekeningen en een serieus gezicht krijgen we zonder moeite een Glock 9mm en een doos met honderd kogels. We krijgen een baan toegewezen waar we ons papieren slachtoffer aan de rails ophangen. We laten ons doel een metertje of acht bij ons vandaan gaan en schieten om beurt een aantal kogels om zijn oren.

We vermaken ons prima en als we door de honderd kogels heen zijn gaat John het volgende stuk speelgoed halen. John komt terug met een Glock .45 en tweehonderd kogels. De Glock .45 is een heel zwaar handwapen wat echt gigantische klappen geeft. We hebben ook maar iets meer papieren slachtoffers genomen omdat na een tiental schoten op een doel er weinig van over is.

Na bijna een uurtje onszelf te hebben vermaakt vertrekken we richting de outletshops. We parkeren de auto niet te ver van de ingang omdat het best eens mogelijk kan zijn dat we een aantal keer moeten lopen. De voorspelling klopt aardig en we komen allebei met circa 8 spijkerbroeken, 3 paar schoenen, 15 boxers en nog een aantal leuke dingen terug.

We bezoeken onder andere Levi's, Tommy Hilfiger, Ralph Lauren, Skechers en Puma. De kosten zijn belachelijk laag in vergelijking met Nederland we kopen spijkerbroeken voor ongeveer twintig euro bij Levi's en Tommy. Afgeladen rijden we terug richting Canada waar hopelijk vlot de grens over mogen. Als we bij de grens komen treffen we een leuke jongedame en hebben we natuurlijk het geluk dat John achter het stuur zit en niet 'ElkeweekeenenormebekeuringArjan'.

Na een vraaggesprek van ongeveer vijf minuten (je went eraan) mogen we verder richting Vancouver. Hier aangekomen moeten we in het donker de hele stad door op zoek naar ons hotel welke midden in de binnenstad ligt.

Na een rit door het drukke downtown vinden we ons hotel en laden we een bagagekar helemaal vol met onze twaalf tasjes met outletspullen, de mensen kijken ons een beetje raar aan maar ook daar kijken wij niet meer van op.

We eten die avond in een gezellig steakhouse waar de standaard bedrijfskleding mooie korte zwarte jurken zijn en waar de dames volgens ons op hun prachtige figuur geselecteerd zijn. We kijken nog wat ijshockey na het eten en zoeken onze kamer op.

Dag 12

Dag 12.

Vandaag iets waar John al maanden naar uit kijkt, steurvissen op de Fraserrivier. We hebben om half acht met onze gids afgesproken bij de boothelling aan de rivier, een mooie tijd we mogen dan ook om zes uur ons bed uit om hier op tijd te kunnen zijn. Natuurlijk valt het met bakken uit de hemel als we wakker worden en hopen we maar dat het beter wordt straks. We pakken om half zeven snel een ontbijtje in het hotel en rijden daarna richting Chiliwack waar we precies om half acht aankomen op de afgesproken plaats. Als door de stromende regen aan komen wandelen komt onze gids net van de helling af rijden. We gaan aan boord van de aluminium visboot en vertrekken met hoge snelheid richting onze eerste visstek. Na een kwartier varen arriveren we op de eerste stek, we gaan voor anker boven een geul waar zeven meter water staat. Onze gids Brandon is ongeveer van onze leeftijd en blijkt totaal gek te zijn van vissen, komt dat even mooi uit. Brandon tuigt drie hengels op en voorziet ze van verse zalmeieren als aas. Langs beide kanten van de rivier zien we de lokale indianen met sleepnetten grote hoeveelheden zalm vangen en gelijk in grote kisten in een vrachtwagen laden. Het gaat in hoog tempo en wij vragen ons af of dit elke dag zo gaat. Brandon legt ons uit dat de indianen een kleine periode krijgen waarin ze zalm mogen vangen, deze periode benutten ze dus ook maximaal. Alle mannen en vrouwen die kunnen helpen worden aan het werk gezet en we zien grote hoeveelheden vis verdwijnen in de vrachtwagens. We liggen al een half uurtje te vissen en hebben nog geen resultaat, onze gids wil het op de volgende stek proberen. Als we ongeveer tien minuten op de volgende stek liggen hebben we onze eerste echte aanbeet, na een minuutje of vijf heeft John de eerste steur gevangen hij is ongeveer 120 cm lang. Na een kwartier buigt één van de hengels zo krom dat we er van schrikken, John slaat aan en begint het gevecht met een serieuze steur. Na een minuut of vijf vechten springt de steur geheel uit het water en kan Arjan hem mooi op film zetten. Onze gids roept dat het een mooie is van minstens 180 cm. Na twintig minuten knokken en zweten zwemt de vis zich vast in een obstakel, we varen met de boot naar het obstakel maar krijgen hem helaas niet los. Na een aantal minuten breekt de vis de lijn en zijn we hem helaas kwijt. Na enig aandringen van John durft Arjan ook een poging te doen, lang hoeft hij niet te wachten en ook Arjan mag de enorme kracht van de steur voelen. Deze vis is ook ongeveer 120 cm lang. John neemt weer plaats achter de hengels en mag na een half uurtje een serieus gevecht aan gaan. Na een half uur en hele lamme armen laat de vis zich zien en varen we langzaam met de boot naar de kant om foto's te maken. De steur is ongeveer 165 cm en is een lastig exemplaar om stil te houden voor de foto. Na een korte fotosessie zetten we de vis terug en zwemt hij langzaam weg. Een half uurtje later krijgen we weer een aanbeet welke helaas niet goed gehaakt is en we zijn de vis snel kwijt. We krijgen nog één aanbeet waar geen twijfels over bestaan, dit moet een grote zijn. John is ongeveer een half uur bezig met de vis waarbij meer lijn van de molen af gaat als dat er terug gewonnen wordt als de pech weer toe slaat, de lijn schuurt ergens langs en we zijn de vis weer kwijt. Na deze laatste aanbeet krijgen we weinig serieuze aanbeten meer, we proberen nog ander aas en andere stekken maar het mag niet baten. We zijn heel blij met de gevangen vissen en als we totaal doorweekt terug komen bij de auto bedanken we Brandon voor de goede zorgen. Eenmaal in de auto weet Arjan niet hoe snel hij richting het Best Western moet scheuren om daarna een sprintje te trekken naar het bubbelbad. Hier warmen we weer lekker op en maken vast een planning voor de volgende dag.

Dag 11

Dag 11.

Vandaag hebben we een flinke rit voor de boeg we rijden van Revelstoke naar Chilliwack, deze route zal weinig spannende foto's opleveren. We komen door leuke dorpen waar in alle tuinen de sneeuwscooters al klaar staan. Bij een groot meer zien we een grote hout verwerkingsfabriek waar duizenden boomstammen in het meer drijven en wachten op verwerking. We rijden de dag vlot door en zijn bijtijds in Chilliwack. Het hotel zit een dorp verder in Abbotsford het is een luxe Best Western en gelukkig hebben we weer een zwembad en bubbelbad onder in het hotel. We vermaken ons een uurtje in het zwembad en lopen daarna naar een restaurantje. We duiken vroeg ons bed in om vroeg op te staan zoals echte vissers dat doen.

Dag 10

Dag 10.

We gaan vroeg uit bed en bij het eerste licht zitten we in de auto. We beginnen met de parallelweg ongeveer twintig kilometer op het gemak terug te rijden en hopen hier iets te zien. Helaas hebben we na een uur niks gezien en gaan we de grote weg op om nog 370 km door de bergen te rijden naar Revelstoke. Als we Banff uit rijden zien we in de bosjes een groep herten. Volgens ons zitten er in Jasper en Banff weinig dieren of het moet met de Franse uiensoep van Arjan te maken hebben.

We rijden de laatste kilometers naar Revelstoke waar we eerst de stad verkennen. Na onze verkenningsronde naar een paar goede restaurants (stel je voor dat er weer geen keuken in de kamer zit) gaan we naar ons hotel. Als we ons melden bij de receptie begint eerst John de balie onder te kwijlen en nadat Arjan komt kijken wat er aan de hand is begint ook deze de balie te bevuilen. Achter de balie zit een heeeeele leuke meid met een heeeel laag ingesneden blouse, het inchecken verloopt veel te vlot en we gaan helaas naar de kamer. We hebben dezelfde plus- en minpunten als bij het vorige hotel maar ook dit lossen we op.

We gaan eerst even het zwembad en bubbelbad onveilig maken en komen tot de teleurstellende conclusie dat we vanuit het zwembad geen uitzicht hebben op de mooie omgeving maar op de balie van de receptie. Na ons uitgebreide bad lopen we gerimpeld als twee oude mannetjes terug naar onze kamer om ons weer een beetje op te knappen voor ons diner. Het restaurant wordt ons aanbevolen door de dame achter de balie van het hotel en natuurlijk volgen we haar advies.

We eten heerlijk en nemen nog een paar drankjes om onze vakantie te vieren. Morgen vertrekken voor een rit van bijna 400 km naar Chilliwack waar we overmorgen eindelijk weer een uitstapje hebben, hier gaan we steurvissen op de Fraserrivier.

Dag 9

Dag 9.

Vandaag rijden we door Jasper NP naar Banff NP deze parken staan bekend om hun grote hoeveelheden wild, we hebben dus grote hoop op een paar leuke ontmoetingen. Als we de weg door Jasper rijden zien we na de officiële poort gelijk een grote mannelijke Moose (eland) een kerstboom om zeep helpen, volgens ons had ie jeuk en na een minuutje was hij er vanaf en verdween in het bos. We komen de eerste kilometers weinig wild tegen maar de omgeving ziet er wel heel mooi uit, we vermaken ons dus prima. We komen over een hoge pas waar we op ongeveer 1500 meter zitten hier krijgen we ook een klein beetje sneeuw.

We zijn bij al vier benzinepompen wezen vragen of ze ijskrabbers verkopen en eindelijk hadden we vanmorgen geluk. Arjan heeft een hele luxe gevonden die zo groot is dat je vanuit de hotelkamer de ruiten schoon kan maken. Op het hoogste punt stoppen we even voor een fotootje. Twee kraaien zo groot als struisvogels landen naast de auto en blijken zo brutaal te zijn dat ze bijna in de auto zaten. We besluiten ze te belonen voor hun lef en geven ze een paar pepermuntjes, ze vinden ze heerlijk.

We rijden na enkele uren Banff NP in, hier bezoeken we een paar mooie watervallen en een paar hel blauwe meertjes. In Banff zien we ook meerdere gletsjers welke leuke plaatjes opleveren. Als we halverwege Banff de provinciale weg verlaten en ongeveer zestig kilometer over een parallelweg rijden doen we het rustig aan om goed naar wild te kunnen speuren. Na een kwartiertje op de weg zien we in een groot veld naast de weg een grote wolf een prooi vangen en opeten, de wolf blijft nog even staan om de twee gepen in de Chevrolet te bekijken en loopt daarna op zijn gemak weg.

Een stukje verder zien we een mooi bospad zonder verharding, we vinden dit het ideale moment om onze 4x4 te testen. We hobbelen ons een paar kilometer door het bos tot het pad snel omhoog loopt en steeds smaller wordt, op een gegeven moment past de auto niet meer op het pad en moeten we terug. We rijden de laatste kilometers anderhalf uur met een snelheid van ongeveer 30 km/u om goed rond te kunnen kijken maar helaas vinden we niets meer en eindigen we de dag beerloos in ons luxe hotel in Bannf.

In het hotel aangekomen zetten we de pluspunten waren twee bubbelbaden en een zwembad(je), de minpunten geen BAR. We besluiten eerst het zwembad en de bubbelbaden maar uitvoerig te testen. Het enige wat Arjan vergeten was zijn zwembroek en deze hebben we gelukkig onderweg op de kop getikt. Na anderhalf uur in het bubbelbad, regelmatig afkoelen in het zwembad en een conversatie op hoog niveau gaan we naar de kamer op ons op te tutten. Helaas hebben we weer een standaard kamer zonder fornuis en zijn we weer gedwongen buiten de deur iets te zoeken. Banff is ook een groot wintersport gebied en zit vol met restaurants het zoeken kosten dus niet veel moeite. Arjan besteld de Franse uiensoep en vraagt zich elke dag maar af waarom we geen wild vinden en de mensen aan de andere kant van het park wel.... We nemen nog een biertje (of twee) in een bar naast het hotel en gaan vroeg naar bed om de volgende ochtend vroeg op berenjacht te gaan.